Lombok

Door: Sharon Buis

22 Maart 2015 | Indonesië, Lombok

Mijn derde blog alweer. De tijd vliegt hier.. nog maar drie weken en ik zit helaas alweer in het vliegtuig naar Thailand. Afgelopen week hebben we een “studieweek’’ gehad. Voor ons betekend dit op vakantie naar Lombok. Voor degene die Lombok niet kennen. Lombok is een eiland naast Bali. Lombok is een stuk mooier en groener. Dit komt omdat dit eiland niet heel toeristisch is en daarom nauwelijks grote gebouwen, flats, hotels of dergelijke staat. Lombok is en blijft het eiland zoals het hoort. Overal loopt vee langs de weg, bijna geen verkeer op de weg, alleen maar natuur en de locals leven allemaal op straat in kleine boerderijtjes/ hutjes. Wel stonden er veel moskees omdat Lombok bijna geheel islamitisch is.

De vlucht van Bali naar Lombok duurde maar 30 min. Bij aankomst hadden wij weer de pech dat booking.com onze boeking niet goed had doorgegeven en daardoor weer snel op straat stonden maar gelukkig al snel genoeg na onderhandeling konden we in een mooi hotel slapen zonder rare insecten of gekko’s dit keer. Tijdens deze vakantie hebben we gezien dat het hier normaal is dat kinderen hier moeten werken. Ze gaan in de ochtend naar school en smiddag moeten ze werken tot laat in de avond/nacht. Tijdens het eten kwamen er veel kleine kinderen naar ons toe om armbandjes te verkopen om geld te verdienen. Het jongste kindje wat we hadden ontmoet was 4/5 jaar en die stond tot snachts op het strand nog armbandjes te verkopen om het geld daarna in te leveren bij zijn ouders. Er liep dan 1 vader rond om alle kindjes te controleren. Het is erg zielig om te zien dat ze elke dag weer van smiddags tot snachts armbandjes moeten verkopen. Maar natuurlijk heb ik er wel een aantal gekocht uit medelijden voor deze kindjes. Het liefst wou ik ze allemaal meenemen naar Nederland.

Op Kuta Lombok zouden we 2 nachten blijven maar hebben dit verlegd naar 3 nachten omdat Kuta zo mooi was. Het plaatsje lag tussen de bergen en konden zo met de scooter door de bergen van strand naar strand toeren. In het plaatsje zelf waren er veel kleine winkeltjes restaurantjes en hostel omdat hier heel veel backpackers naar toe trokken. S ’avonds gingen we naar Kuta strand waar allemaal kleine strand barretjes met bankjes, tafels, vuurshows en live muziek. Het leuke was dat de internationale jongeren en locale jongeren gemixt waren. Iedereen danste en praatte met elkaar en het maakte niet uit waar je vandaan kwam. Deze avond hebben we veel locale jongeren maar ook andere backpackers ontmoet en verhalen uitgewisseld maar natuurlijk ook gefeest want onze Ali was jarig en dat moest gevierd worden.
Om de alcohol er weer uit te zweten moesten we de volgende ochtend om 9 uur paraat staan om naar yoga te gaan. Dit yoga tentje stond boven op de berg waardoor je uitkijk had over de andere bergen en zee. Gelukkig was het niet alleen maar intensief maar waren er gelukkig ook veel zen momentjes waardoor je lekker op de grond mocht liggen met je ogen dicht wat ideaal was na een avondje stappen.

Afgelopen zaterdag 21 maart gingen we naar het ‘’onbewoonde’’ secret island (Gilli Nanngu).
Gilli nanngu is een klein eilandje met 1 accommodatie. Hier sliepen we in een schattig hutje. Het eiland word bewaakt door politie omdat er veel koraal om het eiland ligt en veel pogingen worden gedaan om het koraal te stelen.
De eerste avond hebben we zonsondergang gezien en de volgende ochtend zonsopgang want ja wat moet je anders op een eiland waar niks te doen is. Na zon opgang hebben we heel actief het heeeele eiland rondgelopen wat maar liefs 20 minuten duurde. Ook hebben we gesnorkeld wat best eng was omdat er hele rare beesten daar onder water leven. Een Japaner dacht mij te vermaken en daardoor heel veel brood naar me toe te gooien waardoor een storm joekels van vissen op me af kwamen met zwaard neuzen. De Japaner bleef maar achter me aan snorkelen met zijn stukjes brood en zwerm vissen. Op dat moment kon ik heel erg snel snorkelen.
Ook sta ik na deze vakantie bijna in alle japanse fotoboeken. Hoevaak er wel niet is gevraagd; excuse me.. picture with me? Heel erg veel Aziatische mensen vinden ons ’’Nederlanders’’ zo bijzonder dat je de gehele tijd word aangestaard en staan in de rij om foto’s van je te maken. Natuurlijk kan je tegen deze lieve mensen geen nee zeggen maar het is wel heel erg vervelend.

Na Gilli Nanngu zijn we door gegaan naar Mataram dit is een wat grotere stad in Lombok wat dicht bij het internationale vliegveld ligt. In Mataram staan vooral veel moskees, flats, en bedrijven. We moesten hier wel een nacht verblijven omdat we de volgende ochtend om 5 uur weer met het vliegtuig naar Bali moesten. Zelf hoefden we geen wekker te zetten want het geluid van de moskee wekte ons al om half 5. Het leek alsof de moskee bij ons in de hotel kamer stond zo hard ging het geluid. Wel is het bijzonder om zo iets een keer mee te maken.

23 Maart 2015 - 08:20

Jacqueline :

Hee lieve sharon
Weer n leuk verslag zeg.ben benieuwd naar al je foto's. Geniet nog lekker van je laatste weekjes op Bali.we kijken nu al weer uit na je volgend verslag.Dikke knuffel van ons
Johan en jacq

25 Maart 2015 - 17:21

Elly:

Heey Sharon , leuk om te lezen. Je mist Nederland nog niet schat ik zo in.
Verheug me op je verhalen uit Thailand.
groetjes